هر كشور و هر فرهنگ آداب و رسوم و سنت هايي با قدمت تاريخي دارد كه از نسلي به نسل ديگر انتقال يافته است. اين آداب و سنن بسيار معنا دارند و به بياني وجه مشترك افراد يك مرز و بوم را تشكيل مي دهند. بخشي از اين سنت ها هويت ملي يك قوم اند و به وسيله آن در دنيا شناخته مي شوند. بسياري از اعياد ملي و مذهبي ما با آداب و رسوم خاصي برگزار مي شوند. هر كدام از اين مراسم و رفتارهاي مرتبط با آن فلسفه خاصي دارند. برپايي اين سنت ها با تشريفات، جشن ها و آيين هاي مربوط به خود براي كودكان نيز لذت بخش و خاطره ساز است. به ياد آوردن لحظه هاي خوب و به ياد ماندني همواره باعث تقويت و زنده شدن آن خاطرات مي شود و به انسان شادي و نشاط مي بخشد. انسان هايي كه خاطراتي مطلوب از دوران كودكي دارند، اصولاً افرادي سازگارتر و به لحاظ رواني سالم ترند. به علاوه هميشه از داشتن آن خاطرات و مرور ذهني آن ها انبساط خاطر پيدا مي كنند. بر عكس كساني كه خاطرات بدي از دوران كودكي دارند، هميشه آن چه به ذهن شان خطور مي كند، نامطلوب و نازيباست. آن ها دچار حالاتي از قبيل خشم، تنفر و عصيان مي شوند. يكي از خاطرات خوب و مثبتي كه كودكان مي توانند هميشه در ذهن داشته باشند، مراسم عيد نوروز است. عطر شكوفه ها و گل هاي بنفشه، جيك جيك پرندگان، سفره هفت سين با عطر سنبل و زيبايي تخم مرغ هاي رنگ شده، رفتن به خانه مادربزرگ و پدربزرگ و عيدي گرفتن از دست آن ها و بسياري از آداب ديگر رنگ تازه اي به زندگي كودك مي دهد. اين قبيل مراسم نه تنها خاطره اي خوش در حافظه كودك برجا مي گذارد، بلكه در رشد عاطفي و اجتماعي او تأثير بسزايي دارد. كودكان را تشويق كنيم تا در ديد و بازديدهاي عيد شركت فعال داشته باشند. هم چنين به نوجوانان كه بعضاً از همراه بودن با والدين و پرداختن به ديد و بازديد خودداري مي كنند، بايستي اين آموزش داده شود كه براي اين گونه مراسم حتماً وقت بگذارند؛ به ديدن بزرگترها بروند و با احترام و ادب عيد را به آن ها تبريك بگويند. دست بزرگترها را ببوسند و چنان چه عيدي دريافت كردند قدرداني و تشكر كنند. والدين بهتر است سعي كنند تمام آداب و رسوم اين عيد ملي را به جا آورند و همراه با چيدن هفت سين سفره عيد، براي يكديگر هفت سين خوشبختي آرزو كنند كه عبارت است از: «سلامتي، سرافرازي، سربلندي، سرور، سَروَري، سعادت و سبزبختي». به جا آوردن اين سنت ها بر استحكام پيوند افراد با يكديگر مي افزايد. جشن هاي ملي، شادي هاي ملي و اين كه همه با يك هدف خوشحال اند، ارتباط افراد با يكديگر را عميق تر و وسيع تر مي كنند.
معمولاً در چنين ايامي اعضاي خانواده ها دور هم جمع مي شوند؛ حتي اگر در مكان هايي با فاصله زياد از يكديگر زندگي كنند، از اين فرصت استفاده مي كنند و به ديدار هم مي روند و چند روزي را با يكديگر مي گذرانند. همين دور هم جمع شدن، براي يكديگر ارزش قائل شدن و به بزرگترها احترام گذاشتن از مسائل مهم براي كودكان محسوب مي شود. آن ها ضمن اين كه از اين فضاي گرم، صميمي و شاد خانوادگي لذت مي برند، به اين معناي مهم در زندگي مي رسند كه افراد براي يكديگر ارزش دارند و اين ارزش ها را بايستي حفظ كرد. آن ها مي آموزند كه براي بزرگترها احترام ويژه اي قائل شوند، زيرا مي بينند كه والدين شان نيز اين گونه عمل مي كنند. بسياري از مسائل تربيتي را مي شود به صورت غيرمستقيم و به طور عملي توسط همين آداب و رسوم آموزش داد. امروزه بسياري از خانواده ها از اين كه فرزندان شان به لحاظ فرهنگي از آن ها فاصله گرفته اند شكايت دارند. گر چه لازم است كه در پاره اي موارد، پدر و مادرها خود را به فرهنگ فرزندان نزديك كنند تا بتوانند آن ها را درك كنند و هم صحبت و راهنماي خوبي براي آن ها باشند؛ اما بايستي به طور غيرمستقيم بچه ها را نيز به فرهنگ والدين و نيز به فرهنگ ملي خود نزديك كرد. اجراي مراسم گوناگون، برگزاري هر چه باشكوه تر آن ها و اهميت دادن به فلسفه وجودي سنت ها و رسوم به ما اين امكان را مي دهد كه بتوانيم نقش خاص و مهم اين آداب را در زندگي براي فرزندان مان روشن كنيم. معمولاً پيش از شروع برگزاري چنين جشن ها و مراسمي، صحبت از افراد مستمند و مستحقي به ميان مي آيد كه نمي توانند از عهده مسائل مالي اين رسوم و به طور كلي يك زندگي معمولي برآيند.

شركت در جشن هايي كه هدف از آن ها كمك به افراد مستحق است مثلاً«جشن عاطفه ها» فرصت مناسبي است تا اهميت و ضرورت كمك به ديگران را براي بچه ها توضيح دهيم. لازم است آن ها را با خود به جشن ببريم كه از نزديك مراسم را ببينند. شركت فرزندان در چنين مجالسي باعث رشد عاطفي و اجتماعي آن ها مي شود؛ اين كه به غير از خود به ديگران هم بينديشند و روحيه تعاون و همكاري پيدا كنند. به علاوه آن ها با اين روش، نسبت به خداوند به خاطر نعمت هايي كه به آن ها عطا فرموده قدرشناس تر و سپاس گزارتر خواهند شد. حفظ آداب و رسوم براي سلامت رواني و رشد فردي و اجتماعي فرزندان ضروري است؛ به اضافه اين كه از اين طريق ما به حفظ هويت ملي خود نيز كمك مي كنيم. والدين خسته و پركار و پر مشغله ممكن است نتوانند به درستي اين گونه مراسم را برگزار كنند و حتي ديده مي شود كه از ديد و بازديدهاي عيد نوروز نيز عاجز مي مانند و به علت خستگي مفرط ترجيح مي دهند به مسافرت بروند يا به گونه هاي ديگر از شركت در اين مراسم بپرهيزند. اين شرايط نوعي يادگيري غلط براي فرزندان محسوب مي شود و آن ها را با رشد اجتماعي ناكافي و ناقص همراه مي سازد؛ زيرا بخش زيادي از رشد اجتماعي فرزندان تابعي از مشاهده و شركت در مراسم جمعي است. بنابراين حفظ آداب و رسوم براي سلامت رواني و رشد فردي و اجتماعي فرزندان ضروري است؛ به اضافه اين كه از اين طريق ما به حفظ هويت ملي خود نيز كمك مي كنيم.
منبع: سايت دوستان